Het is een totaal ander plaatje als je nu over de vlaktes van de Maasduinen wandelt. Nu zijn het de grote oranje bladeren van de Amerikaanse Eik die de paden bedekken. Paddenstoelen sieren het geheel, en wanneer deze column wordt geplaatst zullen er vele bomen kaal zijn. Het is herfst! Stiekem dwarrelen de mooie gekleurde bladeren naar beneden, ziet met zo her en der nog een mooie paddenstoel opkomen. Maar stiekem veranderd de Maasduinen naar een Prachtige Noordse Toendra. Natuurlijk niet zo groot als de echte toendra’s die ik zag zo rond de Noordkaap, maar met een beetje fantasie kom je een heel eind.

De omslag van zomer naar herfst, naar deze mooie kleuren massa die de bomen ons laten zien, de veranderingen en alle vruchten die wij als mens en dier mogen en kunnen eten. Een dankbaar seizoen, dat is de herfst. Van oktober naar november, om beetje bij beetje de rust te vinden naar een driemaandelijkse stilte, genaamd de winter. Toch, de winter is helemaal niet zo stil. In de winter gebeuren heel veel dingen in de natuur. En ook daar kunnen we dankbaar gebruik van maken.

Sommige dieren doen een winterslaap, terwijl andere dieren de kou trotseren om voedsel te vinden. Bomen komen even tot rust, rupsen overwinteren en vogels zijn wellicht aangekomen in hun overwinteringsgebied. Alles gaat twee tandjes terug in de winter, waarom? Omdat de natuur zo in elkaar steekt. Wij mensen zouden daar een voorbeeld aan kunnen nemen. Gelukkig kom ik regelmatig mensen tegen die dat ook doen, maar helaas zijn er nog vele die zich zo druk maken dat de schoonheid van de natuur niet meer opvalt. En zich totaal niet kunnen indenken wat een winterse rust inhoudt.

Maar zoals ik al zei: ‘De Maasduinen transformeren zich beetje bij beetje naar een heuse toendra.’ Waar je heerlijk doorheen kunt lopen. Waar je kun genieten van Noordse Koperwieken, reeën, vossen en konijnen. En wat wij hier in de Maasduinen wel hebben en op de hoge Noordse Toendra’s niet, zijn schaapjes. Want de schaapsherder komt met enige regelmaat een bezoekje brengen aan de Maasduinen. En als je deze gezellige kudde ziet grazen dan word je stiekem toch gewoon heel erg blij. Afgelopen maand was de schaapsherder weer even op het Eendenmeer met zijn mooie schapen. Enkele schapen hadden een bel om. Dat gaf zo een heerlijk en rustgevend gevoel. Heel leuk om deze kudde vanaf een afstand waar te nemen. Je hoort ze wel, maar je ziet ze niet. Dat gaf mij een waar zen moment. 

De Maasduinen veranderen dus een beetje naar een ware toendra, zoals ik in een vorige blog al eens schreef heb ik altijd al eens gehoopt dat er elanden komen grazen in ons kleine Nederland. Als kind heb ik me suf gezocht naar deze dieren altijd met de moed om er een te spotten. Dat heb ik dan ook gedaan… Een paar maanden geleden in Zweden. Ik denk dat de elanden het tijdstip afwachten. Want in Nederland zullen we eerst beter met de wolf moeten leren omgaan. En zal er misschien een aanpassing moeten worden gedaan aan de naam: ‘Een bedreigde diersoort.’ Dat zal een moeilijk besluit worden met zoveel meningen. Maar door veel duidelijkheid en respect kom je best een eind op weg.

Maar we gaan nog heel even terug naar de natuur. Naar een driemaandelijkse stilte, want deze stilte is in aantocht. En deze zal veel sneller arriveren dan een groepje elanden, geloof mij maar. Een driemaandelijkse stilte waar je één kunt worden met de natuur. En waar je iedere dag opnieuw ‘GRATIS’ van kunt genieten. En we hebben het zo dicht aan huis. De ene persoon heeft een overwinteringsdrang in Spanje of Portugal, de andere persoon geniet thuis van de winter. Een jaar zonder winter is simpelweg geen echte afsluiter. En zeker geen echt begin.

De natuur lijkt drie maanden stil te staan, maar toch stoomt hij zich beetje bij beetje klaar voor een nieuwe start. Een wedergeboorte! En zul je zien dat er weer nieuwe bladeren ontstaan en nieuwe vruchten zullen groeien. Zolang de bijen bestuiven zullen wij mensen genieten en kunnen leven. Daarom, als je het roer wilt omgooien, ga er deze aanstaande winter dan voor. Sluit het jaar vol beste bedoelingen af, en ga van start met een wandeling over de toendra. Natuurlijk hou je de hond aangelijnd als de schaapjes vredig grazen, en stop je jouw telefoon ver weg in je jaszak. Want wij hebben dan wel geen rendieren en elanden… Schaapjes kijken op de toendra is net zo leuk!

Een driemaandelijkse stilte, dat is een echte aanrader.