Indringers uit het Noorden

Terwijl ik aan de keukentafel mijn vernieuwede website bewerk, omdat ik perrongeluk op een verkeerd knopje had gedrukt, zie ik ze verschijnen. Het worden er steeds meer! Het zijn nogal vindingrijke wezentjes. Totaal anders dan hun varianten uit het Zuiden.

Je ziet weldegelijk verschil in hun manier van doen. Of ligt dat aan de tijd van het jaar? Want ik betrap me erop, dat ik me nu ook anders gedraag, ik denk anders, en daar bedoel ik mee, dat ik me over bepaalde zaken anders opstel dan in het voorjaar, ik overzie de dingen, de gebeurtenissen van afgelopen jaar. Dit doe je niet echt in de lente. Het ruikt in de herfst anders dan in de lente en over de temperatuur hoef ik helemaal niets uit te leggen. Zelfs de sterrenhemel ziet er in de wintermaanden anders uit dan in de zomer.

Misschien hebben deze indringers daar ook wel last van. Misschien zijn de Noordse varianten veel meer vindingrijker dan de Zuiderlingen. Kijk, de Zuiderlingen hebben natuurlijk een totaal andere manier van voedsel nodig, het gaat hun allebei om overleven, alleen hebben de Zuiderlingen daar nog een taak bij. Namelijk het grootbrengen. 

De Noorderlingen zijn helemaal gesteld op mijn grote zonnebloemen. Dit jaar had ik echt reuze zonnebloemen, deze mooie hoeden liggen op het kleine tuintafeltje uitgestald. De pitten worden uit de hoed gepikt en een eindje verderop burgemeester gemaakt. Het is een genot om naar te kijken hoe deze kleine indringers keurig op hun beurt wachten. Alleen neemt de Kool variant en op tegen de Pimpel variant. De Kool variant lijkt toch de baas te zijn. Want de Pimpeltjes die worden verdreven van de stoelleuning, en moeten wachten op de pergola totdat alle Kooltjes aan de beurt zijn geweest. Opvallend genoeg, doen ze dat ook gewoon en wippen dan ook vakkundig een pit uit de hoed om deze een eindje verderop in de tuin, in de perenboom op te eten.

In de hele tuin vindt in omhulsels van zonnebloempitten. Deze omhulsels worden weer onderzocht door mussen en roodborstjes. En uiteindelijk na een aantal regenbuien is zo’n omhulseltje vergaan.

De hoeden van de zonnebloemen gaan als ze op zijn op de compost hoop. En in het nieuwe jaar gaan we van de pitten die ik er natuurlijk heb uitgehaald voordat ik deze lekkernij had klaar gelegd op de tafel weer zaaien, zodat we volgend jaar rond dit tijdstip weer kunnen genieten van de vindingrijke frutsels van de Kool en de Pimpelvarianten.

Naast het omspitten van de zonnebloemhoeden, heeft letterlijk de hele tuin een grondige inspectie beurt ondergaan. Echt ieder hoekje is bekeken. Op het moment is het rustig, en zullen ze waarschijnlijk een andere tuin terroriseren.

Maar ze blijven gewoon leuk. Het meest bekende tuinvogeltje doet het gelukkig goed. En naast hun kleurrijke verenvachtje maken ze ook nog superleuke geluidjes. In het vroeg jaar dus opzoek naar rupsen en insecten voor hun kroost. Zijn ze nu vooral opzoek naar zaden.  Om de wintermaanden te overleven.

Ondertussen heb ik mijn website weer een beetje gefatsoeneerd. En heb ik weer een stukje klaar om te publiceren. Wat een heerlijke combinatie.