Een vers kopje koffie

De eerste bloesems pronken al sierlijk in de tuin. Kleine kleurrijke blaadjes ontstaan weer op de groenstrook bij school wat ze een paar maanden geleden volledig hebben afgemaaid. De Merel hoor je iedere morgen zijn lied zingen, of het nu regent of niet. En zelfs de vinken staan weer op scherp. Het is eind maart dat betekend dat we ons net in de lente begeven, dat de klok dit weekend weer een uurtje vooruitgaat en dat we dan ook echt helemaal kunnen gaan genieten van alle zomergasten die langzaam maar zeker terugkeren vanuit het verre Zuiden.

En hoe kun je dat nu het beste doen. Dat verwelkomen van de zomergasten, het genieten van het eerste voorjaarszonnetje, of van je eerste keer gezellig buiten eten. Dat is voor iedereen natuurlijk anders. Op de een of andere manier genieten we allemaal een beetje dubbel als het zonnetje wat meer gaat schijnen, en zeker als je de warmte van het lentezonnetje op je huidt voelt. Heel even wegdromen, heel even dat momentje voor jezelf. En dan zijn het juist de geluiden en de geuren, waar je goed gemutst van wordt.

Een paar weken geleden heb ik een ouderwets filterkoffiezetapparaat gekocht. Omdat ik opeens helemaal dol ben op koffie. Tegenwoordig is de keuze reuze en zie je door de bomen het bos niet meer als het om koffieautomaten gaat. Wil je cups, of liever verse bonen? Of beiden! En wil je er een op schuimer bij of toch gewoon een ouderwets filterkoffiezetapparaat. En wil je er dan een met vele functies of gewoon dat apparaat met 1 knopje. Voor deze laatste optie wilde ik graag gaan. Mijn herinneringen aan koffie brengen mij terug naar mijn kindertijd. Mijn vader zette altijd de beste koffie. Sterkt en lekker. De geur van filterkoffie die dan al op een vroeg tijdstip door het huis dwarrelde geeft toch een speciaal gevoel.

En precies ‘dat’ gevoel geeft mijn nieuwe koffiezetapparaat. Een zwart, licht, en misschien wat saai apparaat met 1 knop! Waar je ouderwetse filterkoffie moet inscheppen, wat water moet toevoegen in het daarvoor bestemde vakje en dan op het knopje moet drukken. Het rode lampje gaat aan en er ontstaat een geluid, daarna gebeurt het. De geur van verse filterkoffie dwarrelt je neus binnen en daar is jouw bijzondere geniet momentje.

Fijn zittend aan de keukentafel, het zonnetje schijnt al deels in de tuin. De eerste kleurrijke bloesems worden verlicht en de koolmezen zitten om beurten bij de pindakaas pot. Twee dikke houtduiven kroelen op de schutting en een serie huismussen kwebbelen tegen elkaar. De roodborst strijkt neer op de paal van het hekje waar de moestuin zich bevindt en de merel spit nog wat grond omver in de hoop een verse sappige pier te scoren. Een vinkenman wroet op de bodem van het voederhuisje, om nog een zonnebloempit te vinden en met een beetje mazzel rond deze tijd van het jaar zijn de grijze kwikstaarten weer te zien in de Maasduinen. Hier zit er ieder jaar een op het puntje van het dak. Ook de heggemussen (geen familie van de gewone huismus) hoor je weer luid zingen. Een misschien wat saaie vogel, maar zijn repertoire is fascinerend.

Citroenvlinders dwarrelen bij de beukenhaag. En zo droom je een beetje weg. Naar buiten kijkend, je klaarmakend voor de nieuwe dag onder het genot van dat verse kopje koffie. Met de geur van vroeger, en het geluid van de vogeltjes. Ja, zo krijgen we iedere dag opnieuw weer de mogelijkheid om simpelweg te genieten. En te doen wat we leuk vinden.

Het dierenrijk is eveneens ontwaakt, een groepje vuurwantsen, een partij mieren die de weg naar binnen alweer heeft ontdekt. Egeltjes zijn ontwaakt uit hun winterslaap. De eekhoorntjes zijn weer opzoek naar nootjes, en stiekem hebben al een aantal vogels een ei gelegd, zoals bijvoorbeeld de bosuil. Deze knappe uil hoorde ik begin van dit jaar al luidruchtig roepen. Waarschijnlijk zat hij ook aan zijn verse kopje koffie, een beetje te genieten van een muis op dat late tijdstip. Aangezien uilen zeer wijs zijn, zal het een pittige espresso zijn geweest. Mezen drinken geen koffie maar het winterkoninkje houdt weer van een kopje koffie met smaak, de vink van cappuccino en de specht van verse bonenkoffie.

Even zonder gekheid, hoe zal het komen dat de merel met goed en of slecht weer vol goede moed zijn lied zingt, waarom duiven altijd liefdevol naar elkaar toe zijn en dat kwikstaarten altijd hun staartje vrolijk op en neer wippen? Op sommige vragen zullen we nooit een antwoord krijgen. Ook op de vraag of vogels koffiezetten niet.

More From Author

Een koes of een verken

Bloembollen

Geef een reactie