Vraag me niet wanneer het is ontstaan, wanneer het is aankomen waaien. Misschien is het gewoonweg aangeboren! Maar de liefde voor post, van brieven met een postzegel. Die zit er nog steeds. Mijn hart maakt nog steeds een sprongetje als ik er een vind in de brievenbus.
Brieven, handgeschreven verhalen op een velletje papier. Die je schrijft aan een bepaald persoon, deze vorm van netwerken begon al in mijn jeugdjaren. Eigenlijk vanaf de basisschool, ik denk zo ergens in de vierde klas. Daar moet het zijn geweest dat ik dan eindelijk mijn eerste stukje zag staan in de schoolkrant. Ik had het voor elkaar. Mijn verhaal had de schoolkrant bereikt. En het idee om dan ook nog eens een eigenboek te schrijven was vanaf dat moment geboren.
Schrijven met pen en papier. Post ontvangen van een persoon, een instantie of zomaar een vakantiekaartje. De drang naar post, het horen van klepperende brievenbussen, ik word nog steeds blij van dit geheel.
Postzegels kocht ik van mijn zakgeld. Ik heb ook altijd postzegels in huis. Net zoals levensmiddelen, kattenvoer en shampoo hoort dit gewoon bij mij. Ik weet dat mijn eerst velletje postzegels 0,75 cent koste. In het gulden tijdperk. Toen had je ook nog onderscheid tussen een brief en een kaartje. Dit verschil is al heel lang verledentijd. Nu betaal je hetzelfde voor een kaartje en een brief, tot 20 gram… want is hij zwaarder dan moet je twee postzegels plakken. Tegenwoordig hebben we binnen Nederland ook geen postzegels meer met een waarde aanduiding. Welnee, je kunt kiezen uit een 1 of een 2. De 1 is een standaard zegel, de 2 is eigenlijk de standaard zegel die je gebruikt voor brieven tot 50 gram. De zegels zijn de laatste jaren wel wat verfraaid, voorheen had je van die ontzettend saaie gevallen. Als je dat op je brief plakte, nou daar werd ik altijd een beetje verveeld door, het gaf mij gewoon een slecht humeur. Maar tegenwoordig fleuren ze je enveloppe wel op, en dat maakt het versturen van brieven weer extra leuk. Maar! Internationale post, dat is saai gebleven. Je kunt nu kiezen voor twee soorten, (Maar twee soorten!) een saaie variant en een wel wat kleurrijke. Wat zich nu ook nog heeft voorgedaan is dat de prijzen voor een postzegel binnen Nederland zijn gestegen naar 1,31 euro en wil je een kaartje versturen Internationaal. (Buiten Nederland) betaal je, mocht je nog niet zitten, doe dat dan maar eerst even voordat je verder leest. Jawel, alsof het de normaalste zaak van de wereld is, betaal je voor deze unieke saaie postzegel 2,00 euro. Per zegel wah!
Echter vandaag gebeurde me iets waar ik helemaal blij van werd. Natuurlijk kijk je een beetje rond als professioneel brievenschrijfster. Voorheen bestelde ik mijn postzegels bij ‘Postzegels met korting’ de naam zegt voldoende. Zo nu en dan bij ‘Post NL’. Mits er een leuke actie aan vast zat, want dan merkte je het verschil niet zo, als ik ze zou kopen bij bovengenoemde zegel korting gever.
Er heeft zich nu iets voorgedaan dat zul je wellicht niet meteen geloven maar vandaag is het dus echt gebeurt. Als je in Duitsland een kaartje naar het buitenland wil versturen betaal je… TROMROFFEL ALSTUBLIEFT! … 1,25 euro. Dat betekent dat deze manier van versturen goedkoper is dan dat ik hier een brief verstuur binnen Nederland. En dan hebben we het nog niet over internationale post.
En geloof me, de keuze van postzegels in Duitsland is reuze, ze zijn kleurrijk en het allerleukste van allemaal, ze hebben nog een bedrag aanduiding.
Vanmorgen ben ik om kwart voor acht richting Duitsland gereden. Fijn mijn auto geparkeerd en daar stond ik voor een gezellig loket van der Deutsche Post, met aan de muur al verschillende ‘kleurrijke postzegels’. Maar nu komt het. Je hebt dus postzegels van 0,05, 0,10, 0,15, 0,20, 0,50, 0,70, 0,95, 1,10, 1,80, 2,90 euro. En zelfs nog hogere bedragen. Die zijn voor mijn post activiteiten niet belangrijk maar wat het wel heel erg leuk maakt is dat deze losse postzegels nog allemaal op rol verkrijgbaar zijn. Ik stond daar dus vanmorgen voor de balie en ik zie dat de verkoopster met een rekje aankwam met daaraan diverse soorten rollen met postzegels. Met allemaal verschillende waardes. En allemaal zo mooi kleurrijk.
Alsof ik als kind zijnde bij het postkantoor mijn brief ging posten en de meneer achter de balie me vertelde wat het ging kosten. En ik dan vol trots mijn kleine portemonnee openritste, en daar dan wat kleingeld uithaalde om te betalen. Want pinnen dat deden we toen nog niet. En als de brief dan in de grote postzak werd gedaan, dan voelde het helemaal als voldaan.
Nou, dat gevoel ontstond er vanmorgen bij een tabak zaak in Duitsland waar een deel was ingericht voor en door de Deutsche Post. Met daar een akelig grote hoeveelheid aan vrolijke postzegelrollen. Ow, wat ontzettend leuk om deze herinnering weer te proeven, om het nu als Sara te mogen voelen. En nog steeds vanaf mijn negende levensjaar geeft het die heerlijk verwarmde gloed.
En dan voelt het ook nog dubbel, want als kind kwam ik al graag in Duisland, mijn vader heeft me toentertijd kennis laten maken met Duplo en Hanuta. En nu koop ik het zelf, omdat het lekker is en om dat gevoel in stand te houden. Duitse broodjes halen dat was al een soort van regelmaat. En daar is nu dan ook nog een andere leuke bezigheid aan toegevoegd. Het kopen van postzegels, briefmarken, zo worden ze in Duisland genoemd.
En zo ontstaat er plotseling opnieuw weer iets leuks. Terwijl Post NL de zegels duurder maakt, krijgt de Deutsche Post er een klant bij. En niet alleen de Deutsche Post. De Netto zal haar aantallen Hanuta’s die ze verkopen ook wel zien stijgen. En als we het dan helemaal compleet maken ronden we ons geheel af met verse broodjes van der frische backer.
Postcrossing, het versturen van kaartjes daar ga ik via deze weg dan ook plezierig mee door. Het versturen van handgeschreven brieven geeft nu nog meer beleving en dat samen onder het genot van een Hanuta, een vers broodje met een rijkelijk belegd stukje worst. Hoe fijn kan het zijn. Vulpennen, briefpapier, herinneringen en goede vriendschappen… Kaartjes, gevulde brievenbussen en die vernieuwde, kleurrijke briefmarken met waarde aanduiding. Dit geheel maakt het tot een fantastisch mooi geheel, het doet je glimlachen en geeft een vorm van dankbaarheid waar die Hanuta bij lange na niet aan kan tippen.
Briefmarken… ik word er nog steeds zo gelukkig van. Maar natuurlijk ook van Duitse broodjes.
