Het begon zo’n beetje rond mijn twaalfde levensjaar, dat ik verslaaf raakte aan post. Kaartjes, brieven, luxe bubbeltjes enveloppen. Het begon met penvriendinnen binnen Nederland, maar algauw werden het penvrienden uit Italië, Engeland en Amerika. In de jaren tachtig, ging je naar de boekhandel om een Tina te kopen, en op de een na laatste pagina, daar stonden ze vermeld. De oproepjes naar penmaatjes. Postpapier, was er in die tijd ook rijkelijk. Ik heb nog steeds een enveloppe van mijn eerste set. Gebruiken doe ik hem niet, omdat ik er op de een of andere manier geen afstand van kan doen. Midden jaren negentig kwam het internet opzetten, en toen kwam ook de verandering. Je stuurde geen reactie per post, dat deed je nu per mail, want stel je voor, de persoon in kwestie vond je introductie niet zoals verwacht. Dan had je wel mooi een postzegel verknald. Maar met het internet kwamen ook leuke dingen mee. Websites waar je postpapier kunt kopen zoals Meer Leuks en Stationary Heaven. Maar ook het swappen, en het meest leuke… ‘Postcrossing’.

Postcrossing, een wereldwijd begrip onder de postliefhebbers. Je registreert je op dit platform, en je kunt meteen van start met het versturen van aanzichtkaarten. Het idee erachter is simpel. Jij verstuurt een kaartje, maar je ontvangt er ook weer een terug. Dit platform is wereldwijd, dus je ontvangt kaartjes van over de hele wereld. Je werkt met een code, die je ontvangt als je op de button ‘kaartje versturen’ drukt. Je krijgt dan een willekeurig adres en code. Je kijkt vervolgens op het profiel van de persoon en daar vind je informatie zoals, naam, hobby en wat voor een soort kaartjes hij of zij leuk vindt. Dat kan nogal uit een lopen, maar dat is ook weer de sport om juist dat bijzondere kaartje te versturen voor die speciale persoon. Op het kaartje schrijf je dan wat leuks, en natuurlijk vergeet je de code niet. Als de persoon dan jouw leuke kaartje in de bus vindt, gaat hij naar de website van Postcrossing en registreert hij jouw kaartje. Je ziet nu hoe lang het kaartje erover gedaan heeft en hoeveel kilometer de reis is geweest. Een ontzettend leuke manier om post te ontvangen, om in contact te komen met postcrossers en most of all, het bezorgt je een glimlach.

Waar de glimlach een beetje minder van wordt zijn de kosten voor een postzegel. Aankomend jaar gaat de prijs voor een postzegel voor Internationaal gebruik naar de 1,80 euro. Doe daar een leuk kaartje bij, dan zit je al ruim op de vier euro. Maar als je dan weer een leuk kaartje in de bus vindt, dan voelt het ook weer dubbel zo leuk.

Maar naast kaartjes is het schrijven van brieven ook nog steeds een leuke bezigheid. Natuurlijk met pen en papier! En ik merk dat naast de veertig plusser, de jongelui ook weer vaker te vinden is voor een correspondentie. Of deze generatie het net zo volhoudt als de oude garde, dat is nog maar de vraag, maar de nodige oproepjes die ik zo nu en dan wel eens voorbij zie komen bemoedigen het wel.

En dan de bruine bubbelenveloppen met waardige postzegels, het liefste allemaal verschillende, zeker geen saaie. En liever geen uitgeprint label. Dat waren de enveloppen waar mijn hart een sprongetje van maakte. Zo’n enveloppe die je met wat kracht door de brievenbus moest proppen. Deze ouderwetse bruine enveloppen bestaan volgens mij niet meer. Je hebt nu witte, en dat daar de naam wat beter zichtbaar op is, klopt natuurlijk wel. Maar het gaat mij een beetje om die ouderwetse flow. Om dat sprongetje, om het geluid van de brievenbus. Post krijgen al vanaf mijn kindertijd ben ik er verslaafd aan, en deze verslaving mag wat mij betreft voorlopig nog wel even standhouden.

Post NL heeft vandaag de dag ook een App. Daar kun je van tevoren al zien of dat er post naar je onderweg is. Ik betrapte me erop dat het me soms wat irritatie gaf, omdat de brief of het kaartje er eigenlijk al dinsdag moest zijn, zo stond vermeld in de app, maar het uiteindelijk pas donderdag in de bus lag. Zulke irritaties had je twintig jaar geleden niet. Dus ik heb deze handige app verwijderd. Gewoon om weer een heel klein beetje dat oude gevoel terug te krijgen, en ja, het werkt!

Na vier jaar heb ik postcrossing weer opgepakt. De internationale postzegels lagen maar in mijn postzegelmapje, en drie weken geleden, zo begin oktober bedacht ik me, waarom ook niet? Ik had nog genoeg kaartjes, want een postliefhebber heeft zoiets rijkelijk op voorraad. Ik heb zes kaartjes verstuurd en vanaf half oktober vallen ze in de bus. Kaartjes van over de hele wereld. Zo onverwachts, hier kan ik zo intens van genieten, om na een lange werkdag bij thuiskomst een stapel kaarten te vinden. Van mensen die je een smile bezorgen met hun mooie verhaal, en toepasselijke kaartje met postzegel.

Ook in deze nieuwe tijd kun je nog genieten van het schrijven van een brief, het versturen van een kaartje of van het wegbrengen van de witte bubbeltjesenveloppe. Die je natuurlijk volledig hebt beplakt met postzegels in plaats van een geprint label met daarom meteen het adres en een streepjescode.

Postzegels met korting is voor de extreme postverslaafde ook een zeer leuke website om je postzegels aan te schaffen. Een stukje goedkoper. En je krijgt daar de beste postzegels voor postcrossing. Dus bedenk je niet, ga gewoon eens voor een kaartje, een handgeschreven brief en doe het dit jaar gewoon weer eens dat kerstkaartje.

Je wordt al vrolijk van het schrijven en het geeft je nog meer voldoening als je ze zelf in de bus vindt.

Schrijf ze!